خار غر بت
حلیمه مهر پور حلیمه مهر پور

در قطا ر زنده  جا نا ن   زنده  ا م

گر چه چون برگ خزان پژمرده ام

 

در خطوط  پر  نشیب  کو چه  ها

روز سر گردا ن و شب افسر ده ا م

 

ابر  گر ید بر غم   پنها ن  من

تا  چکد  باران  اشک  از دیده  ا م

 

تا  خلید ه  خا ر غر بت  بر تنم

من  ز  گلها ی  جها ن  دل  کنده ا م

 

سالها  دور  از دیار  و اصل خود

تکد رخت  بی بر  و خشکیده   ا م

 

سخت  میسو زد دلم بر حا ل  تو

میهن در  خاک و خون  غلطید ه ام

 

نا امیدم   ای وطن  از  وصل  تو

بسکه  گلهای  غمت را چیده  ا م

 

عمر  من   بگذشت  در آ وارگی

رهروی در  راه  غر بت  بو ده ام

 

زندگی در کاخ های  د یگرا ن

کی  رسد  بر کلبۀ   پو سیده   ا م

 

 

فرا نکفورت – ماه جون سال 2008


August 31st, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان